بطوله
لغت نامه دهخدا
بطولة. [ ب ُ ل َ ] ( ع مص ) شجاع و دلیر گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سخت دلیر شدن و کارزاری شدن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). بَطالَة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به مصدر مذکور شود. بِطالَة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به این مصدر و بطالت شود.
بطولت. [ ب ُ ل َ ] ( ع مص ) بُطولَة شجاع و دلیر گردیدن.( آنندراج ). و رجوع به بطولة و بطالت و بطالة شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید