بطنت

لغت نامه دهخدا

بطنت. [ ب ِ ن َ ] ( ع اِ )بَطْنَة بمعنی سیری و پری شکم از طعام :
کم خورش ، مرد شرفتنت نیست
هرکجا بطنت است فطنت نیست.
سنایی.
شخصی بود صاحب ذکا و فطنت نه با جهالت و بطنت. ( جهانگشای جوینی ). و رجوع به بطنه شود.

بطنة. [ ب َ ن َ] ( ع اِ ) تکبر و فیریدگی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || سیری و پری شکم از طعام. و منه المثل : البطنة تذهب الفطنه ، و یقال : لیس للبطنة خیر من خمصة تتبعها. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). سیری و پری شکم از طعام. ( آنندراج ). بزرگ شدن شکم از سیری. ( تاج المصادر بیهقی ). شکم بند شدن. ( زوزنی ).

فرهنگ فارسی

ماخوذ از تازی بطنه بمعنی سیری و پری شکم از طعام .

پیشنهاد کاربران

بپرس