بَطَلْیوسی، ابومحمد عبدالله بن محمد (۴۴۴ـ۵۲۱ق)
لغوی، نحوی، شاعر و فیلسوف اندلسی. وی در جوانی به تجارت می پرداخت، سرانجام به کسب دانش علاقه مند شد و به المریه و قرطبه رفت، و افزون بر استفاده از درس برادرش ابوالحسن علی از محضر عبدالدائم قیروانی، ابوالفضل بغدادی، ابوعلی غسّانی و ابوسعید ورّاق استفاده جست و در همین اوان به دربار کارگزاران ملوک الطوائف اندلس راه یافت و زندگی پُر فراز و نشیب سیاسی پیدا کرد. از آثارش: شرح اصلاح المنطق؛ الحدائق فی المطالب العالیة الفلسفیة العویصة؛ الاسم و المسمّی؛ شرح سقط الزّند؛ الاقتضاب فی شرح ادب الکتّاب؛ شرح ادب الکاتب ابن قتیبه، شرح المختار من لزومیات ابی العلاء.
لغوی، نحوی، شاعر و فیلسوف اندلسی. وی در جوانی به تجارت می پرداخت، سرانجام به کسب دانش علاقه مند شد و به المریه و قرطبه رفت، و افزون بر استفاده از درس برادرش ابوالحسن علی از محضر عبدالدائم قیروانی، ابوالفضل بغدادی، ابوعلی غسّانی و ابوسعید ورّاق استفاده جست و در همین اوان به دربار کارگزاران ملوک الطوائف اندلس راه یافت و زندگی پُر فراز و نشیب سیاسی پیدا کرد. از آثارش: شرح اصلاح المنطق؛ الحدائق فی المطالب العالیة الفلسفیة العویصة؛ الاسم و المسمّی؛ شرح سقط الزّند؛ الاقتضاب فی شرح ادب الکتّاب؛ شرح ادب الکاتب ابن قتیبه، شرح المختار من لزومیات ابی العلاء.