بطلمیوس هشتم

لغت نامه دهخدا

بطلمیوس هشتم. [ ب َ ل َ س ِ هََ ت ُ ] ( اِخ ) سوتر دوم. لاتیرا ( بار اول 116-107 ق.م.و نوبت دوم 88-80 ق.م. ). وی پسر بطلمیوس هفتم است. پس از مرگ پدر بتخت نشست ولی حکومت در دست مادرش کلئوپاتر بود و بر اثر بروز فتنه و آشوب ناچار به ترک اسکندریه شد و با سه هزار تن از یاران بسوریه گریخت ودر سال 88 ق.م. هنگام سقوط برادرش بطلمیوس نهم اسکندر اول مجدداً به مصر بازگشت و بر تخت سلطنت نشست و تا سال 81 ق.م. پادشاهی کرد. یک پسر نامشروع موسوم به بطلمیوس یازدهم و یک دختر از خود بجای گذاشت. رجوع به ناظم الاطباء و قاموس الاعلام ترکی ج 2، قاموس کتاب مقدس و ایران باستان چ 2 جیبی ذیل بطلمیوس هفتم شود.

دانشنامه آزاد فارسی

بَطلَمیوسهشتم ( ـ۸۱پ م)(Ptolemy VIII)
(یا: بطلمیوس لاتوروس) ملقب به سوتر دوم، پادشاه مصر باستان (۱۱۶ـ۱۰۷پ م، ۸۸ـ۸۱پ م) از سلسلۀ مقدونی، پسر بطلمیوس هفتم و کلئوپاترای جوان. مادرش مشترکاً با او مصر را اداره کرد و قدرت واقعی را در دست داشت. بطلمیوس را وادار کرد (۱۱۰پ م) تا برادرش بطلمیوس اسکندر اول (بطلمیوس نهم) را در فرمانروایی شریک کند و برادرش در ۱۰۷پ م او را خلع کرد. بطلمیوس هشتم به قبرس و سوریه رفت، در بازگشت قبرس را فتح کرد، و در ۸۸پ م دوباره مصر را گرفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس