بطلمیوس سوم

لغت نامه دهخدا

بطلمیوس سوم. [ ب َ ل َ س ِ س ِوْوُ ] ( اِخ ) اورژت ، اورگت ، اورجت ، بمعنی صاحب خیر، یا نیکوکار، محسن از 247 تا 222 ق.م. زندگی میکرد. ( ناظم الاطباء ). بطلمیوس سوم پسر بطلمیوس دوم که به ایرجیتس ملقب بود و از سال 247 تا 222 ق.م. سلطنت مینمود. وی لشکری سوق داده بقصد اخذ ارث خواهر خود بشام رفت زیرا که شوهرش وی را ترک نموده بقتل رسانیده بود. بنابراین شام را تا حدود انطاکیه و بابل مفتوح ساخت و قربانیهای بسیاری بر حسب شریعت یهود در اورشلیم تقدیم نمود و تماثیلی را که کمپایسیس آورده بود به مصر برد. ( دانیال : 11:7، 9 ) ( قاموس کتاب مقدس ). وی معاصر تیرداد اشکانی است. او پیاده نظامی زبده جمع کرده بطرف آسیا، سوریه روانه شد این جنگ را در تاریخ جنگ سوم نامیده اند. ( 246-240 ق.م. ) در نتیجه این جنگ سلکوس کالی نیکوس دوم پادشاه سلوکی را شکست داد و سوریه و کیلیکیه و انطاکیه را ضمیمه مصر کرد و از فرات گذشت و بیشتر مستملکات سلوکی را تسخیر کرد. سنگی در نزدیکی سواکبن بدست آمده و خطوطی بر آن نوشته شده که راجع به این جنگ و مضمونش چنین است : «او پیاده و اسب و بحریه و فیل های حبشی و فیل های سکنه تروگ لود ( محلی است در کنار دریای احمر ) که خود او و پدرش در این صفحات بدست آورده و برای جنگ تجهیز کرده بودند جمع کرده به آسیا رفت و تمام صفحات این طرف فرات را گرفت... بعد از فرات گذشته بین النهرین و شوش و پارس و ماد و تمام ولایات را تاباختر تسخیر کرد... و از راه کانالها قشون فرستاد...» و بین النهرین و آسور و بابل را هم فتح کرد و ضمیمه متصرفات خود ساخت ولی بواسطه خراجهای گزاف که بر ملل تابعه تحمیل کرد و نیز شورشی که در مصر روی داد ناچار به این جنگ خاتمه داد و بیشتر فتوحات خود را از دست داده به مصر بازگشت و موافق عهد صلح چهارهزار تالان نقره و ظروف گرانبها به او رسید. گویند: در میان غنائمی که بدست وی افتاد نقاشیهای مقدس مصریان بود که کمبوجیه هخامنشی در زمان تسلط پارسیها بر مصر از این کشور برده بود و بطلمیوس سوم این اشیاء را به مصریها بازگردانید و از این جهت او را اورگت خواندند که بیونانی بمعنی نیکوکار است. وی سیرن را مصر بازگردانید در زمان بطلمیوس سوم مقدونیه از مصر شکست خورده و موقتاً سلطه بطالسه بر دریاها برقرار شد ولی در نیمه دوم سلطنت او مصر قدرت سابق خود را از دست داد و نفوذ مقدونیه در یونان بالا گرفت. ( از ایران باستان چ 2، جیبی ص 2074، 2154، 2203 و 2204 ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود.

دانشنامه آزاد فارسی

بَطلَمیوسسوّم ( ـ۲۲۱پ م)(Ptolemy III)(ملقب به بطلمیوس نیکوکار) پادشاه مقدونی مصر (حک: ۲۴۶ـ۲۲۱پ م) پسر و جانشین بطلمیوس دوم. او توانست مصر و سیرنائیکا را متحد و سومین لشکرکشی موفقیت آمیز به سوریه علیه سِلوکی ها را فرماندهی کند. او پس از ازدواج با دختر ماگاس، پادشاه سیرنائیکا، این دو کشور را که از ۲۵۸پ م از یکدیگر جدا شده بودند، متحد کرد. بطلمیوس، اندکی پس از به دست گرفتن زمامِ امور، برای گرفتن انتقام خون خواهر خود که بیوۀ آنتیوخوس دوم پادشاه سِلوکی بود، به سوریه حمله کرد و سپس با ادامۀ فتوحات در قلمرو سِلوکی ها در بین النهرین، تا شهر سلوکیه بر کرانۀ رودخانۀ دجله در نزدیکی بابِل پیش رفت. در دورۀ زمامداری بطلمیوس، مصر از ثبات، قدرت سیاسی و رفاه فراوانی برخوردار شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس