بطلمیوس ثانی

لغت نامه دهخدا

بطلمیوس ثانی. [ ب َ ل َ س ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لقبی بوده که به دانشمند بزرگ بقصد بزرگ داشت و تجلیل اطلاق میشده چنانکه خاقانی در شعر زیر خود را بدان ستاید :
مرا خوانند بطلمیوس ثانی
مرا دانند فیلافوس والا.
خاقانی.

بطلمیوس ثانی. [ ب َ ل َ س ِ ] ( اِخ ) لقب ابوعلی بن هیثم. رجوع به ابن هیثم و تتمه صوان الحکمه ص 77، و روضات الجنات چ 1 ص 134 شود.

بطلمیوس ثانی. [ ب َ ل َ س ِ ] ( اِخ ) لقب غیاث الدین جمشید. رجوع به غیاث الدین جمشید و حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 21 شود.

فرهنگ فارسی

لقب غیاث الدین جمشید .

پیشنهاد کاربران

بپرس