بطشابع

لغت نامه دهخدا

بطشابع. [ ب َ ب ِ ] ( اِخ ) نام زن اوریا که داود پس از مرگ شوی او را بزنی کرد و سلیمان را بطشابع آورد. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس