بطریده. [ ] ( اِخ ) از دیه های قاسان. ( تاریخ قم ص 138 ). از طسوج قاسان. ( تاریخ قم ص 114 ). و اول موضعی که از آن آب باز خوشید. موضع بطریده بود و این بطریده بلندترین مواضع است. پس چون آب بطریده کم شد و زمین او ظاهر گشت بزبان عجم گفتند که پدید آمد. پس از بهر این بطریده نام نهادند. ( تاریخ قم ص 75 ).
