بطحه

لغت نامه دهخدا

( بطحة ) بطحة. [ ب ُ ح َ ] ( ع اِ ) خو و خصلت ، یقال : هذه بطحة صدق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

بطحة. [ ب َ ح َ] ( ع اِ ) اندازه قامت ، یقال هو بطحة رجل ؛ آن قامت یک مرد است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

بطحة. [ ب َ ح َ ] ( اِخ ) آبی است در وادیی که آنرا خنوقه گویند. ( از معجم البلدان ).

بطحه ( به عربی: البطحة ) یکی از منطقه های کشور چاد است. [ ۱] استان بطحه ۵۲۷٬۰۳۱ نفر جمعیت دارد.

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید