بطاینی
لغت نامه دهخدا
بطاینی. [ ب َ ی ِ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن ابی حمزه سالم بطاینی. از اصحاب حضرت صادق و حضرت کاظم علیهماالسلام و واقفی مذهب و ملعون و کذاب بوده و از اکابر فرقه واقفه است و نسبت به حضرت رضا علیه السلام بیشتر از دیگران عداوت داشت و کتاب الصلوة و الزکوة و التفسیر از تألیفات اوست. ( از ریحانة الادب ج 1 ). و رجوع به خاندان نوبختی ص 72 شود.
بطاینی. [ ب َ ی ِ ] ( اِخ ) ابوعیسی عبداﷲبن احمدبن عیسی بطاینی بغدادی. از حسن بن عرفه حدیث کرد و در جمادی الاولی سال 325 هَ. ق. درگذشت. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید