بطاق خانه بودن

لغت نامه دهخدا

بطاق خانه بودن چشم. [ ب ِ ق ِ ن َ / ن ِدَ ن ِ چ َ / چ ِ ] ( مص مرکب ) عبارت از آن حالت که آدمی مشرف بر مرگ شود و چشم بر طاق دیوار خانه دوزد یا روی بسوی آسمان چشم باز کند. ( آنندراج ) :
بطاق خانه از آن چشم باشدم دم نزع
که طاق خانه من چشم بر سرای تو بست.
رکنای مسیح ( از آنندراج ).
و رجوع به چشم بطاق افتادن ( ذیل طاق ) شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس