بطائن

لغت نامه دهخدا

بطائن. [ ب َ ءِ ] ( ع اِ ) بطاین. ج ِ بَطینَة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بطینه و بطاین شود :
چو چشم عاشق داری باشک روی هوا
چو روی دلبر داری به نقش روی بطاح.
مسعودسعد.

پیشنهاد کاربران

بپرس