بطائط

لغت نامه دهخدا

بطائط. [ ب ُ ءِ] ( ع ص ) فربه و ستبر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
- جُطائط بطائط ؛ از اتباع است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) .

بطائط. [ ب ِ ءِ ] ( ع ص ) فرج ستبر و گنده : حر بطائط. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس