بطاء. [ ب ِ ] ( ع مص ) درنگ کردن و آهستگی نمودن. ( منتهی الارب ). درنگی شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). بُطء. و رجوع به این مصدر شود.بطاء. [ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ بطی ٔ. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به بطی شود.