بضیض
لغت نامه دهخدا
بضیض. [ ب َ ] ( ع مص ) اندک اندک روان شدن آب. ( آنندراج ). رفتن آب اندک اندک. ( زوزنی ). تراویدن آب. ( تاج المصادر بیهقی ). بَض ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به معانی مصدر مذکور شود.
بضیض. [ ب َ ] ( ع اِ ) آب اندک. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید