بضوک

لغت نامه دهخدا

بضوک. [ ب َ ] ( ع اِ ) شمشیر بران. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). باضک. ( منتهی الارب ). رجوع به باضک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس