بضوضه

لغت نامه دهخدا

( بضوضة ) بضوضة. [ ب ُ ض َ ] ( ع مص ) تنک پوست و آکنده گوشت گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). بضاضة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به همین مصدر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس