بضایع

لغت نامه دهخدا

بضایع. [ ب َ ی ِ ] ( ع اِ ) بضائع. ج ِ بضاعة، بضاعت. رجوع به هریک از کلمات در جای خود شود.

بضاعت
( اسم ) جمع بضاعت ( بضاعه ).

= بضاعت

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید