بضاق

لغت نامه دهخدا

بضاق. [ ب ُ ] ( ع اِ ) بساق. بزاق. آب دهن انسان است. ( از فهرست مخزن الادویه ). رجوع به هریک از مترادفات فوق در جای خود شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس