بضاعات

لغت نامه دهخدا

بضاعات. [ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ بضاعة یا بضاعت.
- بضاعات مزجات ؛ سرمایه های اندک :
بکردار بدشان مقید نکرد
بضاعات مزجاتشان رد نکرد.
سعدی ( بوستان ).
و رجوع به بضاعت و بضاعت مزجات شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس