بضابض

لغت نامه دهخدا

بضابض. [ ب ُ ب ِ ] ( ع ص ) رجل بضابض ؛ مرد قوی و توانا.( ناظم الاطباء ). رجل بضابض ؛ مرد قوی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس