بصیرالملک طاهر

دانشنامه آزاد فارسی

بَصیرالملک، طاهر (کاشان ۱۲۴۹ـ تهران ۱۳۳۰ق)
مستوفی و ادیب عهد ناصری، چهارمین فرزند میرزا احمد ادیب شیبانی. پس از چندی به تهران آمد و جهت ادامۀ تحصیل راهی کربلا شد و تا مرحلۀ اجتهاد ادامۀ تحصیل داد. در ۱۲۸۰ق به دفتر استیفا (ادارۀ مالیه و عواید) پیوست و مقام مستوفی یافت و گاهی ممیزی مالیات بعضی ولایات را برعهده داشت. از ۱۲۹۵ق به بعد به رجال متنفذی چون امین السلطان و میرزا یوسف مستوفی الممالک نزدیک شد و مورد توجه شاه قرار گرفت و سال ها ریاست و خزانه داری بیوتات سلطنتی را برعهده داشت. در ۱۳۱۰ق مباشر میرزا محمدخان اقبال الدوله وزیر خالصجات شد و در همان سال ملقب به بصیر الملک گردید. وی از مستوفیان مورد توجه شاه و مردی پایبند به دین و ایمان بود. کتاب های کشف الابیات مثنوی مولوی (۱۲۹۹ق) که در ۱۳۱۵ به مثنوی بصیرالملک معروف شد؛ کشف الآیات فارسی و ترجمه ای از قرآن که به قرآن بصیرالملکی شهرت داشت و روزنامۀ خاطرات بصیرالملک شیبانی (تهران، ۱۳۷۴ش) مشتمل بر یادداشت های روزانه سال های ۱۳۰۱ـ۱۳۰۶ق، از اوست. بصیرالملک را پس از فوت در صفائیۀ شهر ری دفن کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس