بصی

لغت نامه دهخدا

بصی. [ ب َ صی ی ] ( ع اِ ) از اتباع خصی میباشد، یقال : خصی بصی ؛ یعنی خایه کشیده. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). خایه کشیده ، یقال : خصی بصی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

از اتباع خصی میباشد یقال خصی بصی یعنی خایه کشیده ٠ خایه کشیده یقال خصی بصی ٠

پیشنهاد کاربران

لطفا معنی کلمه اصلاح شود واژه بصی برگرفته از جغدی جوان و تقریبا بنفش رنگ است
بصی در زمان های قدیم به جغدی جوان گفته میشد
جغد جوان

بپرس