بصحرا برون رفتن. [ ب ِ ص َ ب ُ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) محاوره مقرری است که لفظ برون مستدرک باشد. ( آنندراج ) : ما را برنگ غنچه دل از گلستان گرفت چون لاله سینه چاک بصحرا برون رویم.سعدی ( از آنندراج ).