بصاصه

لغت نامه دهخدا

( بصاصة ) بصاصة. [ ب َص ْ صا ] ( ع اِ ) چشم ، زیرا که میدرخشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). چشم. ( مهذب الاسماء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس