بشیره بن مراد ( عربی: بشیرة بن مراد ) ( زاده: سال ۱۹۱۳ – درگذشته: ۴ می ۱۹۹۳ ) از رهبران جنبش زنان تونس بود، وی در یک خانواده مشهور مذهبی و علمی به دنیا آمد، پدر بزرگ وی شیخ احمد بن مراد یک مفتی حنفی، و پدرش شیخ محمد صالح بن مراد از شیوخ اسلام حنفی بود.
... [مشاهده متن کامل]
بشیره آموزشهای خود را از جمعی از شیوخ مسجد الزیتونه از جمله پدربزرگش و محمد مناشو که به وی ادبیات و نویسندگی را آموخت فراگرفت. وی همزمان به حفظ قرآن و یادگیری عربی پرداخت و بسیاری از اشعار عربی را نیز حفظ نمود و توانست به نویسندگی در مطبوعات و سخنرانی در اجتماعات زنان و حتی جلسات مختلط بپردازد.
بشیره بن مراد به همراه خواهرش نجیبه و تعداد دیگری از زنان مرفه تونسی به فعالیت در امور خیریه پرداخت، در دسامبر ۱۹۳۶ جزو پایه گذاران اتحادیه زنان تونس بود، این اتحادیه در سال ۱۹۳۸ به رسمیت شناخته شد و علی رغم اینکه به این اتحادیه جواز داده نشد ولی تا سال ۱۹۵۱ فعالیت می کرد.
اولین فعالیت برجسته بشیره مراد تأسیس انجمن زنان در سال ۱۹۳۶ بود که در برگیرنده زنان فعال در زمینه ملی و فرهنگی می شد و هدف آن خدمت به کشور و بهبودی و ارتقاء وضعیت زنان تونس بود. بلافاصله بعد از تأسیس این انجمن یک رژه بزرگ توسط زنان در پایتخت برگزار شد که بشیره بن مراد در حالی که پرچم تونس را حمل می کرد در جلوی آن قرار داشت. این انجمن نمایندگی هایی در نقاط مختلف کشور دایر کرد.
بشیره بن مراد در یکی از فراخوانهایش به آموزش در سال ۱۹۳۸ نوشت: «زنان تونسی پیشرفت کرده اند و ایده های خود را گسترش داده اند و روند امور را هم دنبال می کنند خوب و بد و زشت و زیبای کشور از هر جنبه را فهم می کنند، در انجمن های خیریه و جلسات علمی شرکت می کنند و من بخاطر همه اینها خوشحالم. من از مردمم می خواهم که به سختی برای علم و دانش تلاش کنند، برای گسترش آموزش و کنار زدن موانع دختران تونسی مدرسه بسازند و برای کمک جدی در مسیر کاری مفید، صحبتها و اتهام زنی را ترک کنند. » بعد از استقلال تونس بشیره بن مراد از مشارکت فعال در کار زنان محروم شد.
... [مشاهده متن کامل]
بشیره آموزشهای خود را از جمعی از شیوخ مسجد الزیتونه از جمله پدربزرگش و محمد مناشو که به وی ادبیات و نویسندگی را آموخت فراگرفت. وی همزمان به حفظ قرآن و یادگیری عربی پرداخت و بسیاری از اشعار عربی را نیز حفظ نمود و توانست به نویسندگی در مطبوعات و سخنرانی در اجتماعات زنان و حتی جلسات مختلط بپردازد.
بشیره بن مراد به همراه خواهرش نجیبه و تعداد دیگری از زنان مرفه تونسی به فعالیت در امور خیریه پرداخت، در دسامبر ۱۹۳۶ جزو پایه گذاران اتحادیه زنان تونس بود، این اتحادیه در سال ۱۹۳۸ به رسمیت شناخته شد و علی رغم اینکه به این اتحادیه جواز داده نشد ولی تا سال ۱۹۵۱ فعالیت می کرد.
اولین فعالیت برجسته بشیره مراد تأسیس انجمن زنان در سال ۱۹۳۶ بود که در برگیرنده زنان فعال در زمینه ملی و فرهنگی می شد و هدف آن خدمت به کشور و بهبودی و ارتقاء وضعیت زنان تونس بود. بلافاصله بعد از تأسیس این انجمن یک رژه بزرگ توسط زنان در پایتخت برگزار شد که بشیره بن مراد در حالی که پرچم تونس را حمل می کرد در جلوی آن قرار داشت. این انجمن نمایندگی هایی در نقاط مختلف کشور دایر کرد.
بشیره بن مراد در یکی از فراخوانهایش به آموزش در سال ۱۹۳۸ نوشت: «زنان تونسی پیشرفت کرده اند و ایده های خود را گسترش داده اند و روند امور را هم دنبال می کنند خوب و بد و زشت و زیبای کشور از هر جنبه را فهم می کنند، در انجمن های خیریه و جلسات علمی شرکت می کنند و من بخاطر همه اینها خوشحالم. من از مردمم می خواهم که به سختی برای علم و دانش تلاش کنند، برای گسترش آموزش و کنار زدن موانع دختران تونسی مدرسه بسازند و برای کمک جدی در مسیر کاری مفید، صحبتها و اتهام زنی را ترک کنند. » بعد از استقلال تونس بشیره بن مراد از مشارکت فعال در کار زنان محروم شد.
