بشگریدن

لغت نامه دهخدا

بشگریدن. [ ب ِ گ َ دَ ] ( مص ) بشگردن. شکار کردن. شکستن و شکریدن. شکردن. ( از ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ). و رجوع به شکردن و شکریدن و بشکردیدن و شعوری ج 1 ورق 201 شود :
جهانا چه بدمهر و بدگوهری
که خود پرورانی و خود بشگری.
فردوسی.

پیشنهاد کاربران

بپرس