بشکنیدن. [ ب ِ ک َ دَ ] ( مص ) شکستن. رام کردن. منقاد کردن. مطیع کردن. رجوع به شکنیدن شود : بسا حصن بلندا که می گشادبسا کره ٔنوزین که بشکنید.رودکی.
