بشکلاری
لغت نامه دهخدا
بشکلاری. [ ب ُ ک َ ] ( اِخ ) بگفته خلف بن عبدالملک بن بشکوال ، عبداﷲبن محمدبن سعید اموی به بشکلاری شهرت داشت. وی در قرطبه ساکن و مکنی به ابومحمد بود. از اصیلی و گروهی دیگر روایت کرد. شافعی مذهب بود. در 377 هَ. ق. متولد شد و در رمضان سال 461 هَ. ق. در قرطبه درگذشت. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید