بشکفه

لغت نامه دهخدا

بشکفه. [ ب ِ ک ُ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) بشکوفه. شکوفه. گل و شکوفه. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بشکوفه و شکوفه شود :
بر شاخ نار بشکفه سرخ شاخ نار
چون از عقیق نرگسدانی بود صغیر.
منوچهری.

فرهنگ عمید

= بشکوفه

پیشنهاد کاربران

بپرس