بَشْکَردی
(یا: بَشاگَردی؛ یا: بَشاکِردی)، مجموعۀ گویش های همگن رایج در جنوب شرقی ایران، یعنی از بندرعباس به سوی شرق، و حد فاصل گویش های لارستانی و بلوچی. گویش های بشکردی به سه دسته تقسیم می شوند: ۱. گویش های بیرون از بشکرد شامل رودباری (رایج در رودبار شمال غربی بشکرد و مرکز آن کهنوج)، بَندری، هرمزی، رودانی و مینابی؛ ۲. بشکردی شمالی شامل رامِشکی، گِرونی، دَرزه یی، انگُهرانی، بیوِرچی و بِشنو در جنوب و دورکان، گِشمیران و ماریچ در شمال؛ ۳. بشکردی جنوبی در جنوب بشکردی شمالی شامل شاباوک (شاه بابکی)، گراهوِنی و پیرو.
(یا: بَشاگَردی؛ یا: بَشاکِردی)، مجموعۀ گویش های همگن رایج در جنوب شرقی ایران، یعنی از بندرعباس به سوی شرق، و حد فاصل گویش های لارستانی و بلوچی. گویش های بشکردی به سه دسته تقسیم می شوند: ۱. گویش های بیرون از بشکرد شامل رودباری (رایج در رودبار شمال غربی بشکرد و مرکز آن کهنوج)، بَندری، هرمزی، رودانی و مینابی؛ ۲. بشکردی شمالی شامل رامِشکی، گِرونی، دَرزه یی، انگُهرانی، بیوِرچی و بِشنو در جنوب و دورکان، گِشمیران و ماریچ در شمال؛ ۳. بشکردی جنوبی در جنوب بشکردی شمالی شامل شاباوک (شاه بابکی)، گراهوِنی و پیرو.
wikijoo: بشکردی