بشکرد
لغت نامه دهخدا
بشکرد. [ ] ( اِخ ) محلی بحدود چغانیان. رجوع به حدود العالم چ 1340 هَ. ش. دانشگاه طهران ص 120 شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
همان نام قدیمی پاشاگارد است به معنای جای شکار
در زبان محلی بشکرداز دو واژه بش و کرد تشکیل شده که به بارانهای که در فوصول گرم و تابستان میباردبش میگویندو کلمه کرد به معنی شروع و اغاز کردن است دریک جمله اگر بخواهیم بشکرد را معنی کنیم اینگونه میشود ؛
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
بارانهای تابستانه شروع به ریختن کرد. این نام بخاطر این است که در این منطقه ازجنوب کشور با این گرمای شدید فقط در بشکرد است که تابستاناتی همراه با بارش دارد