بشکال

لغت نامه دهخدا

بشکال. [ ب َ ] ( اِ ) پشکال. کلمه هندی بمعنی باران برسات. ( از آنندراج ). برسات. ( ناظم الاطباء ) . || فصل باران هند برسات. ( فرهنگ فارسی معین ). والمدینة [ مدینة هنور بالهند ] علی نصف میل من البحر و فی ایام البشکال و هو المطر، یشتد هیجان هذا البحر و طغیانه. ( ابن بطوطه ).

فرهنگ عمید

= بارسات

پیشنهاد کاربران

بپرس