بشنودن. [ ب ِ ش ِ دَ / ب ِ دَ ] ( مص ) شنیدن. بشنیدن. شنودن : ز اختر بد و نیک بشنوده بودجهان را چپ و راست پیموده بود.فردوسی.شیر سخن دمنه بشنود. ( کلیله و دمنه ). و رجوع به بشنیدن ، شنیدن و شنودن شود.