بشنواندن

لغت نامه دهخدا

بشنواندن. [ب ِ ن َ وا دَ ] ( مص ) شنواندن. شنوانیدن :
چشم احسان بی بصر مانده ست تا روزی کجا
بشنواند کلک تو گوش مکارم را صریر.
سنایی.
رجوع به شنواندن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس