بشندن

لغت نامه دهخدا

بشندن. [ ب ِ ن َ دَ ] ( مص ) بشنیدن. شنیدن :
گریزان ببالا چرا برشدی
چو آوازشیر ژیان بشندی.
فردوسی.
شکسته شدش لشکری کامدی
چو آواز این داستان بشندی.
فردوسی.
و رجوع به بشنیدن و شنیدن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس