بشنجه زن

لغت نامه دهخدا

بشنجه زن. [ ب ِ ش َ / ش ِ ج َ / ج ِ زَ ] ( نف مرکب ) پشنجه زن. آنکه بشنجه بکار برد. مِرطَم. مِرَّشَه جولاهکی. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به بشنجه شود.

فرهنگ فارسی

یا پشنجه زن ٠ آنکه بشنجه بکار برد ٠ جولاهکی ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس