بشمار

لغت نامه دهخدا

بشمار. [ ب ِ ] ( فعل امر ) امر از شمردن. کلمه ای است اصطلاحاً در جواب نفرینها که دسته جمعی انجام گیرد، داده میشود. چنانکه گوینده ای فریاد میکند: بر بنی امیه لعنت. شنوندگان گویند: بشمار.

فرهنگ فارسی

امر از شمردن . کلمه نیست اصطلاحا در جواب نفرینها که دسته جمعی انجام گیرد داده میشود . چنانکه گویند. فریاد میکنند : بر بنی امیه لعنت شنوندگان گویند : بشمار .

پیشنهاد کاربران

بپرس