( بشعة ) بشعة. [ ب َ ش ِ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث بَشِع. رجوع به بشع شود. || خشبةبشعة؛ چوب بسیار گره. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). گویند: نحت متن العود حتی ذهب بشعه ؛ تراشید پشت چوب را تا گره های آن از میان رفت. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
تانیث بشع . یا خشبه بشعه چوب بسیار گره . گویند : تراشید پشت چوب را تا گره های آن از میان رفت .
