بشرا محمد

بُشرا، محمد (رشت ۱۳۱۶ش)
بُشرا، محمد
(یا: درویش گیلانی) شاعر و نویسندۀ ایرانی. تا دورۀ آموزشی تربیت معلم را در زادگاهش گذراند، از ۱۳۴۲ش به استخدام آموزش و پرورش درآمد، و تا ۱۳۷۳ در مدارس مختلف به تدریس پرداخت. از ۱۳۴۰ به سرودن اشعار نیمایی روی آورد و از ۱۳۴۲ اوزان نیمایی را در شعر گیلکی به کار گرفت و این شیوۀ شعری را در ادبیات گیلکی رواج داد. وی از ۱۳۷۰ به سرایندگان «هسا شعر» پیوست. نمایش نامه نویسی، بازیگری تئاتر و گریم، داستان نویسی (فارسی و گیلکی)، روزنامه نگاری (خبرنگاری فرهنگی، گزارشگری و مقاله نویسی)، همکاری با رادیو و تلویزیون گیلان (سردبیری اخبار محلی، نویسندگی، تحقیق و تهیه فیلم های مستند و مترجم اخبار گیلکی)، و پژوهش در زمینۀ مردم شناسی و فرهنگ عامۀ گیلان از دیگر فعالیت های فرهنگی و ادبی او بوده است. اشعار او در نشریات بومی و غیربومی گیلان و دیگر شهرهای ایران ازجمله تهران چاپ شده است. از آثارش: دو مجموعه شعر ایله جار و هرای به زبان گیلکی.