بشتیری

لغت نامه دهخدا

بشتیری. [ ب ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به بشتیر گیلان. رجوع به بشتیر شود. ( از معجم البلدان ) ( از مرآت البلدان ).

بشتیری. [ ب ُ ] ( اِخ ) شیخ زاهد صالح عبدالقادربن ابوصالح حنبلی بشتیری. وی به بغداد آمد و در نزد ابوسعد مخرمی در مدرسه او واقع در باب الازج فقه آموخت... وی بسال 479 هَ. ق. متولد شد و در 18 ربیعالاول سال 561 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ) ( از مرآت البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس