بشتیر
لغت نامه دهخدا
بشتیر. [ ب ُ ] ( اِخ ) نام کوهی است در جهت مشرق شام و بقول یاقوت حموی به وادی فرات امتداد داشته و بداشتن پاره ای از معادن شهرت یافته. در معجم البلدان بشر آمده است و رجوع به مرآت البلدان ج 1 ص 213 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید