بشتالم

لغت نامه دهخدا

بشتالم. [ ب ِ ل َ ] ( اِ ) بمعنی طفیلی باشد که منسوب به طفیل است. بمعنی انگل و مهمان ناخوانده است و در افسانه ها، طفیل شخصی بوده از مردم کوفه و او همیشه ناخوانده به مهمانی ها و عروسیها حاضر میشد و او را طفیل اعراس میگفتند. ( برهان ) ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ). طفیلی. ( شرفنامه منیری ) ( مؤید الفضلاء ) ( رشیدی ) ( سروری ) ( جهانگیری ) . طفیلی و پیک. ( ناظم الاطباء ). مهمان ناخوانده. و رجوع به شعوری ج 1 ورق 206 و بشتام و طفیلی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس