بشبیشی

لغت نامه دهخدا

بشبیشی. [ ب َ ] ( اِخ ) احمدبن عبداللطیف بن قاضی احمد مصری شافعی وی در بشبیش بسال 1041 هَ. ق. متولد شد و قرآن را حفظداشت و به مصر آمد و پانزده سال بماند و بتدریس قرائت جامع ازهر منصوب شد و در 1092 هَ. ق. به حج رفت و در مکه اقامت گزید و به مصر بازگشت و در بشبیش بسال 1096 هَ. ق. درگذشت : او راست التحفة السنیة فی الاجوبة السنیة عن الاسئلة المرضیة، در مسائل دینی که به مصر بسال 1278 هَ. ق. چاپ شده است. ( از معجم المطبوعات ستون 566 و 567 ). و رجوع به ریحانة الادب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس