بشبقی

لغت نامه دهخدا

بشبقی. [ ب َ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب به بشق یا بشبقة. قریه ای از مرو. ( از سمعانی ) ( از معجم البلدان ). و رجوع به مرآت البلدان ج 1 ص 212 و اللباب ج 1 ص 126 شود.

بشبقی. [ ب َ ب َ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن محمدبن عباس بن احمدبن علی بشبقی تعاویذی... وی در جوانی فقه آموخت و تعویذ می نوشت. از گروهی حدیث سماع کرد و بسال 453 هَ. ق. در قریه بشبق متولد شد و روز یکشنبه دوازدهم شوال سال 544 هَ. ق. در همان قریه درگذشت. ( از معجم البلدان ). و رجوع به اللباب ج 1 ص 126 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس