بشایستن

لغت نامه دهخدا

بشایستن. [ ب ِ / ب َ ی ِ ت َ ] ( مص ) سزاوار بودن :
ازمحمد نام و خلق خوش بتو میراث ماند
گر بشایستی بماندی هم بتو پیغمبری.
سوزنی.
رجوع به شایستن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس