بشامه
لغت نامه دهخدا
بشامة. [ ب َش ْ شا م َ ] ( اِخ ) ابن حَزن نَهشَلی. از شعرای حماسه سرای عرب ، و اشعارش در کتب ادب ثبت است. رجوع به بیان والتبیین ج 3 و شرح الحماسة خطیب تبریزی چ بولاق ج 1 ص 207 و جهانگشای جوینی چ 1334 هَ. ق. ج 2 حاشیه ص 262 شود.
بشامة. [ ب َش ْ شا م َ ] ( اِخ ) ابن عذیر. شاعر بوده است. ( منتهی الارب ). نام شاعر. ( از ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید