بشاءه

لغت نامه دهخدا

( بشاءة ) بشاءة. [ ب َ ءَ ]( اِخ ) بشائت. نام موضعی است در شعر خالد. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به معجم البلدان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس