بسمه تعالی

بسمه تشکّر
بسمه توعّد
بسمه تجبّر ( الجبّار )
. . .
تا ۹۹ اسماء الله الحسنی!
. . .
حالا اقای نحودان نهادان؛ إعراب این جملات توضیح بده به چی مبنای یا قاعده هست؟؟؟
چطور میشه فعل گذشته "تفاعل" بجای اسم و صفت گرفت؟؟؟
مگه میشه ؟؟!ونحوییون گذشته ازش بی خبرند؟!!!

مدعی است اولین بار �عجم� این را ساخته اند.
- - -
2. بررسی زبان شناسی و نحوی
�تَعالى�
�تَعالى� در عربی فعل ماضی از باب �تَفاعُل� است.
اصل آن از ریشه ع ل و به معنای �بلند بودن� است.
در صرف عربی:
عَلا – یَعلو ( بالا رفت، برتر شد )
تَعالى ( برتر شد، بلندمرتبه گردید ) .
- - -
3. شواهد قرآنی
این واژه در قرآن کریم به کار رفته است:
﴿سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا یَقُولُونَ عُلُوًّا کَبیراً﴾ ( اسراء: 43 )
﴿وَ تَعالى عَمّا یَقُولُ الظّالِمُونَ عُلُوًّا کَبیراً﴾ ( فرقان: 63 )
﴿فَتَعالى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ﴾ ( مؤمنون: 116 )
پس این کلمه نه تنها �عربی فصیح� است، بلکه در فصیح ترین متن عربی ( قرآن ) آمده است.
- - -
4. کاربرد نحوی �تَعالى الله�
در نحو عربی وقتی �فعل ماضی� برای مدح و تعظیم به کار می رود، معمول است که فاعل آن �الله� بیاید.
مثلاً:
�تبارک الله� ( ملک: 1 ) → �بسیار پرخیر شد خدا�
�تعالى الله� ( مؤمنون: 116 ) → �برتر شد خدا / بلندمرتبه است خدا�
این ساختار در بلاغت عربی رایج است و در قرآن نمونه های مستقیم دارد. پس نمی توان گفت �ساخته ی عجم� است.
- - -
5. منابع معتبر
لسان العرب، ابن منظور، ذیل مادّه �ع ل و�:
> �تَعالى: تَفَعَّلَ من العُلُوّ، یُقال: تَعالى اللهُ أی تَقَدَّسَ وتنَزَّه. �
( تعالى از باب تفعّل از ریشه علو است، و به معنای تقدّس و تنزه خدا به کار می رود. )
مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانی:
> �تَعالى اللهُ: تنَزَّه عن السوء والشرک. �
تفسیر طبری ( مؤمنون: 116 ) :
> �فَتَعالى اللهُ الملِکُ الحقّ: تَنَزَّهَ وجلّ الله عن أن یکون له شریک. �
- - -
6. نتیجه
✅ �تعالى الله� کاملاً عربی، فصیح و قرآنی است.
✅ �عجم� هیچ دخالتی در ساخت آن نداشته اند.
✅ ادعای اینکه �فعل است و نباید چنین به کار رود� نادرست است، چون در بلاغت عربی فعل ماضی برای بیان عظمت و ثبوت صفت به کار می رود ( همانند �تبارک الله� ) .
- - -
📌 بنابراین:
عبارت �تعالى الله� یک عبارت اصیل قرآنی و عربی فصیح است و انتساب آن به جعل و اختراع �عجم� صرفاً یک ادعای بی اساس و غیرعلمی است.
- - -

بسمه اش رنگی ندارد از گل بستان فقر
زانکه سطر چیت او رنگ هوس را مسطر است.
طغرا ( از فرهنگ نظام ) .
بسمه. [ ب َ م َ / م ِ ] ( اِ ) وسمه. ( آنندراج ) . بمعنی وسمه است. برگی است که زنان سابیده به ابروان خودبمالند تا سیاه شود. ( از شعوری ج 1 ورق 195 ) . و رجوع به وسمه شود. || دوایی که مخصوص بچشم باشد. || تعفین بعضی دواها. ( ناظم الاطباء ) .
منبع. لغت نامه دهخدا
واژه تعالی. [ ت َ ] ( ع مص ) بلند شدن. ( زوزنی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) . بس بلندشدن و برآمدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . ارتفاع ( برآمدن ) . ( از اقرب الموارد ) . و رجوع به تعال شود.
تعالی. [ ت َ لا ] ( ع فعل ماضی ) صیغه ماضی معلوم است از باب تفاعل که اکثر اسم الهی را حال واقع می شود چنانکه خدای تعالی و حق تعالی ؛ یعنی برتر است خدا. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . کلمه فعل مأخوذ از تازی یعنی بلند شد و اگرچه صیغه ماضی است ولی بیشتر حال واقع میشود مر اسم الهی را مانند اﷲتعالی و خدای تعالی و حق تعالی ؛ یعنی برتر است خدا و همچنین تعالی اﷲ؛ یعنی برتر است خدا و تعالی شأنه ؛ برتر است شأن او. ( ناظم الاطباء ) : حاسدان را هرگز آسایش نباشد که با تقدیر خدای تعالی دایم بجنگ باشند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339 ) . ششم آنکه از خداوندسبحانه و تعالی نومید نیستم. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 341 ) . هرون سخت خویشتن دار است ان شأاﷲ تعالی که در غیبت بنده همچنین بماند. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 379 ) .
دو مفتی اند که فتوای امر و نهی دهند
قضا و رأی تو ملک ملک تعالی را.
انوری.
و بعد ازآن به قدرت ایزدتعالی ، آن فرّ و اقبال اپرویز و پارسیان نقصان گرفت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 104 ) . و اول نعمتی که خدای تعالی بر من تازه گردانید دوستی پدر و مادر بود. ( کلیله و دمنه ) . و بباید دانست که ایزدتعالی هر کاری را سببی نهاده است. ( کلیله و دمنه ) . ایزد تبارک و تعالی به کمال قدرت و حکمت عالم را بیافرید. ( کلیله و دمنه ) .
منبع. لغت نامه دهخدا

بنا به رأی علمای کوفه ، اصل این کلمه �وسم� به معنای علامت است که واو آن بدل به همزه شده است، این کلمه باسمه نوشته می شود ولی بسمه خوانده می شود.
در منابع ادبی آمده است که همزه اسم با هر پیشوندی که بر سر آن آید باید حفظ گردد ، این قاعده تنها در � بسم الله الرحمن الرحیم � استثناء شده است بنابراین باسمه تعالی صحیح است و بسمه تعالی غلط مشهور است.
باسمه تعالی