بسل فریدریش

دانشنامه آزاد فارسی

بِسِل، فریدریش (۱۷۸۴ـ۱۸۴۶)(Bessel, Friedrich)
اخترشناس و ریاضی دان آلمانی. برای اولین بار فاصلۀ تقریبی تا یک ستاره را، با اندازه گیری اختلاف منظر (جابه جایی سالانه) آن یافت. او این روش اندازه گیری را نخست در ۱۸۳۸ برای ستارۀ ۶۱ دَجاجَه به کار گرفت. همچنین، توابعی ریاضی، موسوم به توابع بسل، را عرضه کرد. فعالیت هایش پایه ای برای محاسبۀ دقیق تر مقیاس عالم و اندازۀ ستاره ها، کهکشان ها، و خوشه های کهکشانیبود. در بسیاری از رصدهاو تبدیل های دقیق اخترشناسی پیشتاز بود و فهرستی مشتمل بر موقعیت ۳,۲۲۲ ستاره، با عنوانمبانی اخترشناسی (۱۸۱۸)، منتشر کرد. با توجه به آشفتگیِ گرانشی در حرکت شِعرای یمانیو شِعرای شامی، وجود ندیمهای نامرئی این دو ستاره را استنتاج کرد. در ۱۸۴۰، وجود سیّارۀ نپتون را پیش بینی کرد. به علاوه، در زمینۀ اخترشناسیِ موضعی (تعیین دقیق موقعیت اجرام آسمانی)، مکانیک سماوی (بررسی حرکت اجرام آسمانی)، و زمین پیمایی (بررسی اندازه و شکل زمین) نقش مهمی داشت. در میندن، واقع در شمال غربی آلمان، زاده شد. در ۱۸۰۴، پیش از آغاز فعالیت حرفه ای در حوزۀ نجوم، مطلبی دربارۀ دنباله دار هالی نوشت و در پی آن، دستیار رصدخانۀ لیلینِتال شد. فقط پس از چهار سال، دولت پروس او را مأمور ساختِ نخستین رصدخانۀ بزرگ آلمان در کونیکسبرگ کرد که در ۱۸۱۳ کامل شد. بسل تا آخر عمر مدیر آن جا بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس